Waligóra Wstęp do fenomenologii

Szczegóły produktu - książka prezentuje podstawowe metody klasycznej fenomenologii, m.in.: analizę intencjonalną, poznanie ejdetyczne, epoche, redukcję transcendentalną, konstytucję - autor klarownie pisze o Husserlu, Heidegerze, Levinasie i Derridzie - celem książki jest wprowadzenie do lektury prac wybitnych fenomenologów i stosowania metody fenomenologicznej - książka zawiera analizę krytyki fenomenologii i prezentuje założenia współczesnej fenomenologii umysłu - „głęboka kompetencja autora znajduje swój wyraz w komunikatywności języka książki oraz jasności i precyzji jej wywodu” (z recenzji prof. Andrzeja Gniazdowskiego) Marcin Waligóra – adiunkt w Zakładzie Filozofii i Bioetyki, Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się fenomenologią i etyką biomedycznych badań naukowych. Spis treści Wprowadzenie Rozdział 1 Przeżycia, słowa i rzeczy. Zurück zu den Sachen Selbst! 1.1. Fenomenologia przed obiektywizmem 1.2. Poznanie jako synteza wypełnienia 1 1.3. Poznanie jako synteza wypełnienia 2 1.4. Naoczność kategorialna Rozdział 2 Warsztat fenomenologiczny. Klasyczne narzędzia 2.1. Analiza intencjonalna 2.2. Poznanie eidetyczne 2.3. Branie w nawias: epoche i redukcja transcendentalna (fenomenologiczna) 2.3.1. Droga kartezjańska 2.3.2. Droga przez ontologie 2.3.3. Droga przez psychologię 2.3.4. Redukcja w języku realizmu 2.3.5. Redukcja w języku transcendentalizmu 2.4. Redukcja primordialna. Redukcja do sfery „tego, co własne” (Eigenheitssphäre) 2.5. Konstytucja 2.6. Fenomenologia generatywna i Lebenswelt 2.7. Badanie zawartości idei Rozdział 3 Projekt fenomenologiczny Martina Heideggera 3.1. Fenomenologia i częściowe odkrywanie 3.2. Elementy warsztatu fenomenologii archeologicznej 3.3. Bezzałożeniowość, bezpośredniość i oczywistość 3.4. Warunek możliwości doświadczenia: bycie-w-świecie 3.5. Bycie-w-świecie, epoche i redukcja 3.6. Ontyczne (ontisch) i ontologiczne (ontologisch) 3.7. Wachlarz relacji, sposoby bycia 3.8. Źródłowe relacje udostępniające. „Otwartość” i doświadczenie 3.8.1. Befindlichkeit i nastroje. „Że jest” 3.8.2. Rozumienie. „Jako co?” 3.8.3. Mowa (Rede). „O czym?” 3.9. „Coś, co nam się ukazuje, przez to, że się nam wymyka” 3.10. Heideggerowska próba ugruntowania fenomenologii 3.11. Bezpośrednia dyskusja z Husserlem. Dwa projekty 3.12. Fenomenologia według Heideggera Rozdział 4 Emmanuel Levinas i granice fenomenologii 4.1. Fenomenologiczny projekt Husserla w interpretacji Levinasa 4.2. Zarzuty wobec fenomenologicznego programu Heideggera 4.3. Husserl i Heidegger jako typowi myśliciele Zachodu 4.4. Wtórne i pierwotne 4.4.1. Poznanie i rozmowa 4.4.2. Metafizyka i ontologia 4.4.3. Rozkoszowanie się (jouissance) i reprezentacja 4.4.4. Antyfenomen – twarz 4.4.5. Mówienie (dire) i Powiedziane (dit) 4.5. Fenomenologia, doświadczenia źródłowe, epifania Rozdział 5 Dekonstrukcja fenomenologii. Jacques Derrida 5.1. Derrida i iluzja źródłowości 5.2. Fenomenologia i język 5.3. Fenomenologia i obecność 5.4. Pierwotne (primitive) a źródłowe (oryginaire). Kontaminacja 5.5. Dyskusja z Heideggerem 5.6. Źródłowy ślad 5.7. Źródłowość i wyczerpanie Rozdział 6 Fenomenologia dziś 6.1. Inspiracje późnohusserlowskie, inspiracje heideggerowskie 6.2. Fenomenologia umysłu i neurofenomenologia Zakończenie Bibliografia Nota bibliograficzna Indeks